Album „Świat mojego serca” został wydany w roku 2001 przez Wydawnictwo Salwator, wszystkie zdjęcia i poezje w nim zawarte są autorstwa ks. Proboszcza Krzysztofa Kaszy.
Tu przedstawimy niektóre z nich...

Dlaczego
człowiek nie widzi
tak jak widzieć powinien 
choć patrzy 
wielkimi oczami 
dlaczego 
słowa wypowiada 
i w zdania układa 
a w rzeczywistości 
nie mówi tego 
co naprawdę myśli 
dlaczego 
ręce pracą trudzi 
a mimo to 
martwe jest to co robi 
dlaczego 
usta w uśmiech układa 
choć nie jest mu do śmiechu
bo niepewność 
i kruchość własnego istnienia 
łzy wyciska 
dlaczego 
złośliwością niepojętą kipi 
jak woda na ogniu 
choć kocha bez wytchnienia

Wszystko dlatego 
że duszę własną 
w kajdanach niewoli ściska 
bo światu pokazać nie chce
jaki jest naprawdę 
bo się wstydzi 
że za delikatność wyśmiany będzie 
a świat nie znosi tych 
co prawdziwie patrzą 
i widzą zarazem 
co mówią co w myśli się rodzi 
co pracują i serce dają 
co szczerze się śmieją 
i co prawdziwie kochają

27.06.2002

Wieczorny szept wiatru 
dosięga gwiazd 
i mówi o ziemskim padole 
gdzie dobro miesza się ze złem 
i rodzi szarość istnienia 
że dogasa żar miłości 
która widzi ludzkie rozterki 
że fałszywa ambicja 
mija się z wiedzą prawdziwą
a pycha depta pokorę
że nikt już nie słyszy skowronka 
co śpiewem wiosnę zapowiada
że kwiaty więdną i tracą swą barwę
bo nikt na nie nie patrzy

Gdy jutrzenka wstaje 
powraca szept wiatru 
w którym usłyszeć można nadzieję 
na Światło z wysoka
co ciemność rozproszy

Nieszczęście 
jak urwany guzik 
wilkiem patrzy 
i oczy ma wielkie 
bo się boi 
że zostanie na zawsze 
ziębi do szpiku kości 
i z serca łzy wyciska 
drapie i gryzie 
bo szorstkie 
i boli 
do granic wytrzymałości 
zżera jak rdza
żelazo najtwardsze 
i kruszy i łamie
żyć nie daje
miłość kurczy 
dusi i radość odbiera

Nieszczęście zgubić 
i świętego Antoniego prosić 
by nigdy go nie odnaleźć

11.02.2002

Czym zawinił świat 
że grad ludzkiej złości 
bezlitośnie dusi i rani 
zabija piękno niewinne
w stworzeniach ukryte

Gdy winę okupi 
ofiarą miłości 
odkryje swą wielkość 
w krzyżu Chrystusa
co na Golgocie 
przed wiekami stanął

Gdy czas ten nadejdzie 
do życia powstanie
gdzie złość swe imię zapomni
a piękno wiecznie trwać będzie

19.12.2002